Hoe artsen en overheid de tabaksindustrie vrij spel gaven
Vroeger was roken heel gewoon, zoals het ook vanzelfsprekend was dat tabaksfabrikanten
decennialang mede het tabaksbeleid in Nederland bepaalden. Niet zo lang geleden stonden
bij overleg op het ministerie van Volksgezondheid de asbakken nog klaar. Zelfs artsen
en gezondheidsfondsen hielden zich in de discussie over roken lang afzijdig.
Roken was toch immers je eigen verantwoordelijkheid?
Het tij keerde toen twee longartsen, Wanda de Kanter en Pauline Dekker, een eind maakten
aan het collectieve zwijgen. Ze maakten duidelijk hoe de tabaksindustrie stoffen toevoegde
die sigaretten extra verslavend maken: de sjoemelsigaret. Ook juridisch zijn er
ontwikkelingen: advocate Bénédicte Ficq deed aangifte tegen de
tabaksfabrikanten voor moord en doodslag.
Onderzoeksjournalist Joop Bouma laat in dit boek zien hoe de tabaksfabrikanten in Nederland,
geholpen door zwak overheidsbeleid en bange gezondheidsfondsen,
ongehinderd hun rookwaren aan de man konden brengen. De sjoemelsigaret komt tot een
pijnlijke conclusie: belastingopbrengsten van rokers zijn belangrijker dan de bescherming van
de volksgezondheid.
Joop Bouma (1954), in 2019 uitgeroepen tot Journalist van het Jaar, is schrijver en onderzoeksjournalist
bij Trouw. In 2001 schreef hij Het rookgordijn. Ook is hij auteur van het succesvolle
Slikken, over machtsmisbruik van de farmaceutische industrie.